مقایسه ی میزان آنزیم ادراری ان-استیل-بتا-دی-گلوکزآمینیداز در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲ و افراد غیر دیابتی

چکیدهمقدمه: امروزه طی آزمایشات کلینیکی اختلالات کلیه، ارزیابی آنزیم های ادراری مورد توجه قرار گرفته است. یکی از این آنزیم ها، آنزیم ان استیل بتا دی گلوکز آمینیداز (nag) می باشد که بیشترین غلظت آن در توبول های پروگزیمال کلیه وجود دارد و به دنبال آسیب های مختلف کلیوی فعالیت این آنزیم در ادرار افزایش می یابد. هدف از این بررسی، مقایسه ی دفع این آنزیم و آلبومین، در بیماران دیابتی نوع 2 و افراد غیردیابتی بود. مواد و روش ها: در این پژوهش، کراتینین، آلبومین و میزان فعالیت آنزیم nag در ادرار30 بیمار مبتلا دیابت نوع 2 و 30 فرد غیر دیابتی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: یافته های به دست آمده نشان داد میزان دفع آنزیم در بیماران دیابتی نسبت به افراد غیر دیابتی افزایش می یابد و این افزایش معنی دار بود (001/0p<). هم چنین افزایش میزان دفع آنزیم در بیماران دیابتی نوع 2 با دفع غیرطبیعی آلبومین در مقایسه با گروه بیماران با دفع طبیعی آلبومین نشان داده شد. میزان آنزیم nag دفع شده در بیماران دیابتی با کنترل خوب و ضعیف قند خون مقایسه شد. یافته های آماری حاکی از افزایش معنی دار دفع آنزیم در بیماران با کنترل ضعیف قند خون بود (05/0p<). هم چنین یافته ها وجود رابطه ی مستقیم و معنی داری بین میزان دفع آنزیم nag با گلوکز خون و hba1c را نشان داد. نتیجه گیری: اندازه گیری فعالیت آنزیم nag می تواند به عنوان یک مارکر برای تشخیص آسیب کلیوی در بیماران دیابتی مفید باشد.